چو شد پرنور جانت از علم شاید | اگر قدت نباشد چون مناره | |
سخن جوید، نجوید عاقل از تو | نه کفش دیم و نه دستار شاره | |
سخن باید که پیش آری خوش ایراک | سخن خوشتر بسی از پیش پاره | |
سخن چون راست باشد گرچه تلخ است | بود پر نفع و بر کردار یاره | |
به از نیکو سخن چیزی نیابی | که زی دانا بری بر رسم پاره | |
سخن حجت گزارد نغز و زیبا | که لفظ اوست منطق را گزاره | |
هزاران قول خوب و راست باریک | ازو یابند چون تار هزاره |