| گر تو را گردن نهم از بهر مال | پس خطا کرده‌است بر من مادرم | |
| ای برادر، کوه دارم در جگر | چون شوی غره به شخص لاغرم | |
| برتر از گردون گردانم به قدر | گرچه یک چندی بدین شخص اندرم | |
| شخص جان من به سان منظری است | تا از این منظر به گردون بر پرم | |
| مر مرا زین منظر خوب، ای پسر | رفته گیر و مانده اینجا منظرم | |
| منبر جان است شخصم گوش‌دار | پند گیر اکنون که من بر منبرم |