| داورا از مدد فیض و ثنای تو مرا | خاطری هست چو بحری ز گهر مالامال | |
| نرسد جز تو به کس گوهری از خاطر من | کرده‌ام وقف تو این بحر لبالب ز زلال | |
| معدن طبع مرا کرد پر از جوهر خاص | پرتو تربیت عام تو خورشید مثال | |
| این جواهر نه متاعیست که هر جا یابند | همه دانند که نادر بود این طرز مقال | |
| سخن من نه ز جنس سخن مدعی است | که بود بر سر کو سد سد ازین سنگ و سفال | |
| وحشی اینجا چو رسیدی به همین قطع نمای | که چو ممدوح تو تمییز کند نقص و کمال | |
| تا مقرر بود این وضع به تاریخ عرب | که بود عید صیام اول ماه شوال | |
| بر تو ای قبله‌ی احرار عرب تا به عجم | عید باشد همه روز و همه ماه و همه سال |