| ز کوی آن پری دیوانه رفتم | نکو کردم خردمندانه رفتم | |
| بیا بشنو ز من افسانه عشق | که دیگر بر سر افسانه رفتم | |
| ز من باور کند زاهد زهی عقل | که کردم تو به وز میخانه‌ی رفتم | |
| سفر کردم ز کوی آشنایی | ز صبر و دین و دل بیگانه رفتم | |
| چه می بود اینکه ساقی داد وحشی | که من از خود به یک پیمانه رفتم |