باد صبا جیب سمن برگشاد | غلغل بلبل به چمن در فتاد | |
زنده کند مردهی صد ساله را | باد چو بر گل گذرد بامداد | |
زمزم مرغان سخندان شنو | تا نکنی نغمهی داود یاد | |
موسم عیشست غنیمت شمار | هرزه مده عمر و جوانی به باد | |
وقت به افسوس نشاید گذاشت | جام می از دست نباید نهاد | |
تا بتوان خاطر خود شاددار | نیست بدین یک دو نفس اعتماد | |
خاک همانست که بر باد داد | تخت سلیمان و سریر قباد | |
چرخ همانست که بر خاک ریخت | خون سیاووش و سر کیقباد | |
انده دنیا بگذار ای عبید | تا بتوان زیست یکی لحظه شاد |