تبت یا ذا الجلال و الا کرام
|
|
من جمیع الذنوب و اثام
|
ای صفاتت برون ز چون و چرا
|
|
ذات پاکت بری ز کو و کدام
|
قاضی حاجت وحوش و طیور
|
|
رازق روزی سوام و هوام
|
گوهر آرای قطره در اصداف
|
|
نقش پرداز نطفه در ارحام
|
پرچم آویز طاسک خورشید
|
|
آتش انگیز خنجر بهرام
|
خاکبوس بساط فرمانت
|
|
جم سیمین سریر زرین جام
|
بست مشاطگان قدرت تو
|
|
بر رخ صبح چین گیسوی شام
|
کرده استاد صنعت از یاقوت
|
|
شرف طاق تابخانهی بام
|
یافته از تو نضرت و خضرت
|
|
باغ مینو و راغ مینا فام
|
بدر مشعل فروز آینه دار
|
|
بر درش بندهی منیرش نام
|
عنبر هندی آنکه خادم تست
|
|
کار او بینسیم لطفت خام
|
پیش موج محیط احسانت
|
|
از حیا در عرق فتاده غمام
|
کاسه گردان بزم تقدیرت
|
|
صبح زرین کلاه سیم اندام
|
هندوی بارگاه ابداعت
|
|
شام زنگی نهاد خون آشام
|
عندلیب زبان گویا را
|
|
گل بستان فروز ذکرت کام
|
گر کند یاد صدمهی قهرت
|
|
بگسلد مشرقی مهر زمام
|
درک خاصان بکنه انعامت
|
|
نرسد خاصه عام کالانعام
|
جان خواجو که مرغ گلشن تست
|
|
مگذارش بدام دل مادام
|
طمع دانهاش بدام افکند
|
|
باز گیرش ز دست دانه و دام
|
من که بر یاد زلف و روی بتان
|
|
صرف کردم لیالی و ایام
|