دردا که ز یک همدم آثار نمیبینم
|
|
دل باز نمییابم دلدار نمیبینم
|
در عالم پر حسرت بسیار بگردیدم
|
|
از خیل وفاداران دیار نمیبینم
|
در چار سوی عالم شش گوشهی توتویش
|
|
یک دوست نمیبینم یک یار نمیبینم
|
بسیار وفا جستم اندک قدم از هرکس
|
|
در روی زمین اندک بسیار نمیبینم
|
چندان که در آن وادی کردم طلب یک گل
|
|
در عرصهی این وادی جز خار نمیبینم
|
تا چند درین وادی بر جان و دلم لرزم
|
|
کانجا به دو جود جان را مقدار نمیبینم
|
تا چند ز نادانی دیوان جهان دارم
|
|
چون مورد درین دیوان جز مار نمیبینم
|
هر روز ازین دیوان صد غم برما آید
|
|
دردا که درین صد غم غمخوار نمیبینم
|
گر زانکه اثر بودی در روی زمین کس را
|
|
زانگونه اثر کم شد کاثار نمیبینم
|
عطار دلت بر کن از کار جهان کلی
|
|
کز کار جهان یک دل بر کار نمیبینم
|