| واقعه‌ی عشق را نیست نشانی پدید | واقعه‌ای مشکل است بسته دری بی کلید | |
| تا تو تویی عاشقی از تو نیاید درست | خویش بباید فروخت عشق بباید خرید | |
| پی نبری ذره‌ای زانچه طلب می‌کنی | تا نشوی ذره‌وار زانچه تویی ناپدید | |
| واقعه‌ای بایدت تا بتوانی شنید | حوصله‌ای بایدت تا بتوانی چشید | |
| تا بنبینی جمال عشق نگیرد کمال | تا شنوی حسب حال راست بباید شنید | |
| کار کن ار عاشقی بار کش ار مفلسی | زانکه بدین سرسری یار نگردد پدید | |
| سوخته شو تا مگر در تو فتد آتشی | کاتش او چون بجست سوخته را بر گزید | |
| درد نگر رنج بین کانچه همی جسته‌ام | راست که بنمود روی عمر به پایان رسید | |
| راست که سلطان عشق خیمه برون زد ز جان | یار در اندر شکست عقل دم اندر کشید | |
| هر تر و خشکم که بود پاک به یکدم بسوخت | پرده ز رخ برگرفت پرده‌ی ما بر درید | |
| ای دل غافل مخسب خیز که معشوق ما | در بر آن عاشقان پیش ز ما آرمید | |
| تا دل عطار گشت بلبل بستان درد | هر دمش از عشق یار تازه گلی بشکفید |