| گلا، عنان عزیمت به بوستان چه دهی؟ | بتا، تعلق خاطر به سرو وبان چه دهی؟ | |
| ز سرو راست تری، یاد نسترن چه کنی | ز لاله خوب‌تری دل به ارغوان چه دهی؟ | |
| چو غنچه تنگ دلی را به خنده‌ی چو شکر | ز پسته‌ی دهن خویشتن نشان چه دهی؟ | |
| چو نرگس تو ز بیداد خون خلق بریخت | تو تیر غمزه به ابروی چون کمان چه دهی؟ | |
| بنفشه را چو زبان بر کشیده ای ز قفا | به خیره سوسن پر فتنه را امان چه دهی؟ | |
| چو طوطی لب لعل تو در حدیث آمد | به هرزه بلبل شوریده را زبان چه دهی؟ | |
| اگر نه همچو فلک تند خوی و بد مهری | مراد دشمن و تشویق دوستان چه دهی؟ | |
| بر آستان تو بگریستم به طیره شدی | که باز رحمت این خاک آستان چه دهی؟ |