| دلم از چشم مستش زار و پردم چشمش از مستی | چه جای پنجه کردن بود ما را با چنان دستی؟ | |
| به جان در غیرتم از دل، که پیش اوست پیوسته | گرین غیرت بدیدی او بغیر ما نپیوستی | |
| ز زخم چشم مستش گر بنالیدم روا باشد | که سختست این چنین تیری و آنگه از چنان شستی! | |
| گر آن گلچهره را در دل نشان دوستی بودی | دل این خستگان هر دم به خار غم چرا خستی؟ | |
| به غیر از درددل چیزی ندیدم در فراق او | حکایت غیر ازین بودی مرا گر غیرتی هستی | |
| ملامت گر ندید او را، از آن فریاد میدارد | اگر دیدی، نپندارم که از دامش برون جستی | |
| نه یک دلبستگی دارد بدان زلف اوحدی، کو را | اگر پنجاه دل بودی به جان در زلف او بستی |