| یاران و دوستداران جمعند و جام گردان | مطرب همیشه گویا، ساقی مدام گردان | |
| قومی در انتظاریم، این جا دمی گذر کن | وین قوم را به لطفی از لب غلام گردان | |
| گوینده گشته مطرب وانگه کدام گفتن؟ | گردنده گشته ساقی و آن گه کدام گردان؟ | |
| ساغر ز سیم ساده با آب لعل دایر | مجمر ز زر پخته با عود خام گردان | |
| غیر از تو هیچ کامی در خورد نیست ما را | بخرام و عیش ما را زان رخ تمام گردان | |
| شام سیاه ما را چون صبح کن ز چهره | صبح سفید دشمن از غصه شام گردان | |
| من باده با تو خوردن کردم حلال بر خود | گو: خویش را همی کش، بر ما حرام گردان | |
| تشریف ده زمانی، ای ماه و اوحدی را | هم سر به چرخ بر کش، هم نیک نام گردان |