| نهان از نهان کیست؟ دلدار ماست | برون از جهان چیست؟ بازار ماست | |
| به دستم ز باغ جهان گل مده | که بیروی آن نازنین خار ماست | |
| اگر مقبلی هست،در بند اوست | وگر مشکلی هست، در کار ماست | |
| بر ما بجز نام آن رخ مگوی | که او قبلهی چشم بیدار ماست | |
| ندیدی رخش را، ز ما هم مپرس | بدیدی، چه حاجت به گفتار ماست؟ | |
| چو پندار باشی ز دلدار دور | که دوری هم از پیش پندار ماست | |
| در آن مصر اگر شرمساری بریم | ازین صاع باشد، که دربار ماست | |
| ز نار غم آن پری شعلهای | باین خرقه در زن، که زنار ماست | |
| میان من و او حجاب اوحدیست | چو او رفع شد، روز دیدار ماست |