من آن ترک طناز را می شناسم | من آن شوخ بد ساز را می شناسم | |
میبنید تا می توانید در وی | که من آن سر انداز را میشناسم | |
نبینم به سویش ز بیم دو چشمش | که آن هر دو غماز را میشناسم | |
شبم تازه شد جان بدشنام مستی | توبودی من آواز را می شناسم | |
زمن پرس ذوق سخنهای خسرو | که من آن ره و ساز را میشناسم |