چند بوسه وظیفه تعیین کن
|
|
به شکرخندهایم شیرین کن
|
آن دلت را خدای نرم کناد
|
|
این دعای خوش است آمین کن
|
مگر این را به خواب خواهم دید
|
|
من بخسبم کنار بالین کن
|
ای فسون اجل فراق لبت
|
|
رو فسون مسیح آیین کن
|
عرصه چرخ بیتو تنگ آمد
|
|
هین براق وصال را زین کن
|
حسن داری وفاست لایق حسن
|
|
حسن را با وفا تو کابین کن
|
چون بمیرند رحم خواهی کرد
|
|
آنچ آخر کنی تو پیشین کن
|
حاجیان ماندهاند از ره حج
|
|
داروی اشتران گرگین کن
|
تا به کعبه وصال تو برسند
|
|
چاره آب و زاد و خرجین کن
|
ای دو چشم جهان به تو روشن
|
|
این جهان را تو آن جهان بین کن
|
از تجلی آفتاب رخت
|
|
چشم و دل را چو طور سینین کن
|
بس کنم شد ز حد گستاخی
|
|
من کی باشم که گویمت این کن
|
گر نبود این سخن ز من لایق
|
|
آنچ آن لایق است تلقین کن
|
شمس تبریز بر افق بخرام
|
|
گو شمال هلال و پروین کن
|