| تا همه زوار گرد او تنند | کعبه‌ی او را همه قبله کنند | |
| وز عرب کینه کشد اندر گزند | که چرا در کعبه‌ام آتش زنند | |
| عین سعیش عزت کعبه شده | موجب اعزاز آن بیت آمده | |
| مکیان را عز یکی بد صد شده | تا قیامت عزشان ممتد شده | |
| او و کعبه‌ی او شده مخسوف‌تر | از چیست این از عنایات قدر | |
| از جهاز ابرهه هم‌چون دده | آن فقیران عرب توانگر شده | |
| او گمان برده که لشکر می‌کشید | بهر اهل بیت او زر می‌کشید | |
| اندرین فسخ عزایم وین همم | در تماشا بود در ره هر قدم | |
| خانه آمد گنج را او باز یافت | کارش از لطف خدایی ساز یافت |