| کتاب از دست دادن سست راییست | که اغلب خوی مردم بیوفاییست | |
| گرو بستان نه پایندان و سوگند | که پایندان نباشد همچو پابند |
□
| الا تا ننگری در روی نیکو | که آن جسمست و جانش خوی نیکو | |
| اگر شخص آدمی بودمی به دیدار | همین ترکیب دارد نقش دیوار |
□
| جوان سخت رو در راه باید | که با پیران بی‌قوت بپاید | |
| چه نیکو گفت در پای شتر مور | که ای فربه مکن بر لاغران زور |